Ozzie Adventure
Door: Irene
Blijf op de hoogte en volg Irene
30 November 2008 | Australië, Townsville
11 november, bijna twee uur smiddags. Een stel exchange studenten liggen uitgestrekt in het zonnetje op het terrein van de paardenraces. Ons laatste examen staat op het punt te beginnen. Stress? Welnee! Zestig meerkeuze vragen over een paar artikelen, appeltje eitje! Een zweeds meisje vraagt hoe laat het eigenlijk is en ja, misschien moeten we toch maar de examenzaal gaan opzoeken. Iedereen krijgt een plaatsje toegewezen en de examens worden uitgedeeld. Oeh zestig is eigenlijk best veel, misschien hadden we toch iets beter moeten leren in plaats van naar een festival te gaan, comedy night in Bondi en ons kleurtje bijwerken op het strand... Maar afgezien van een paar namen en begrippen waar ik absoluut nog nooit van gehoord heb, gaat het best goed en iets meer dan een uur later ben ik KLAAR!!! Drie maanden vakantie! Ik probeer me de laatste keer drie maanden vakantie te herinneren, maar ik denk toch echt dat dit de eerste keer is! Eventjes, heel eventjes, voel ik me schandalig lui, maar dat gevoel verdwijnt heel snel als ik aan mijn oostkust trip denk.
Ruim 2,5 maand een zwerversbestaan en leven uit een koffer.
14 november, mijn kamertje is leeggehaald, mijn koffer gepakt, Melbourne here I come! Nog een voorlopig laatste avondje uit in mijn geliefde bruisend Sydney, twee uurtjes slaap, een tax ritje en ik sta op het vliegveld. Ik zie je met kerstmis!
Pinguins, kwallen en krokodillen.
Een niet zo fris en fruitige Irene komt aan in een niet zo fris en fruitig hostel in hartje Melbourne en wordt gelukkig opgewacht door Sara. Vandaag gaan we op pinguinjacht! De tourguide leeft een klein beetje in haar eigen wereldje, maar de pinguins zijn het waard om een dag met haar op te moeten trekken. 's Avonds komen er honderden uit de zee gewaggeld en gaan ze naar hun holletjes. En nee, geen sneeuw of ijs, maar gewoon saai gras en zand. Volgens Sara huren ze konijnen in om die holletjes te graven tegen een vergoeding van een paar wortels. De tour guide ontkent dit echter. Een paar leuke, best koude dagen in Melbourne en een dagtripje langs de Great Ocean Road en ik vlieg alweer naar Cairns. Hier regent het pijpenstelen maar is het tegelijkertijd bloedheet. Ik wandel wat rond en had al gehoord dat er niet echt een strand was. Inderdaad er is ergens langs de kust een vies lapje zand te ontdekken, maar zwemmen wordt hier sowieso niet aangeraden vanwege de krokodillen en kwallen. Ok, ik ben overtuigd en blijf op veilige afstand. Gelukkig is er een heuse 'Lagoon', een zwembad. Maar meer dan welkom voor wat verkoeling. Rond vijf uur smiddags valt de stroom uit en langzaam ook de noodverlichting, dus het hele hostel zit in het donker tot na middernacht. Uiteraard heeft de Nederlandse plaag ook Cairns bereikt dus al snel vormt zich weer een Nederlandse kliek.
Haaaaai
De volgende dag arriveren wat andere exchange studenten en voor de dag erop staat een duiktrip geboekt dus we maken het niet te laat en houden het alcoholpercentage zeer verantwoord laag. Een beetje brak maar met super veel zin sta ik de volgende dag om zeven uur 's ochtends in de haven. Eenmaal op het Great Barrier Reef krijgen we een korte uitleg over duiken, de risico's en de gevaren van de zee. Een korte quizz of we alle nodige gebaren kennen en wat te doen als je oren dicht zitten, je bril volloopt, etc. en daar gaan we! Hand in hand met de duikinstructrice dalen we langzaam af naar acht meter diepte. Dit is vet!! Visjes en reef in alle kleuren, vormen en maten. Eenmaal boven mogen we gaan snorkelen en ik schrik me te pletter als ik denk een haai te spotten. Maar nee, schijn bedriegt, het is een look a like. Dan denk ik dolfijnen te zien, de schipper: nee schat, dat zijn nou haaien! Ohhh... De duikinstructrice: ja jongens, klaar voor de tweede duik! Uhh, dat waren toch haaien die we net zagen? Ja, maar die doen je niets hoor! Met de tune van Jaws in mijn hoofd spring ik het water in, maar blijkbaar zijn het de kwallen waar we echt bang voor moeten zijn. De ouderen moeten een zogenaamd stingersuit aan om hen te beschermen tegen kwallenbeten, de jongeren niet, want die gaan er niet dood aan, slechts 3 tot 5 weken in het ziekenhuis en je huppelt weer vrolijk rond. Australie, een gevaarlijk land! We hebben een geweldige dag op het water en veel mooie dingen gezien en vallen savonds al vroeg maar voldaan in slaap.
Af mijn bloed!
De volgende dag alweer voor zeven uur op voor een trip naar het regenwoud inclusief bloedzuigers (een fijn dik slijmerig exemplaar worstelt zich in mijn nek), dodelijke kwallen en roggen, krokodillen, levensgevaarlijke soort van struisvogels (Casuwaris) maar vooral veel mooie bomen, planten, vogels en watervallen. Het is alweer snikheet en vanwege de hoge luchtvochtigheid zweet iedereen zich kapot, maar weer een geslaagd avontuur! Een paar trips en een lange busreis later kom ik aan in Townsville en pak de ferry naar Magnetic Island voor een paar daagjes heerlijk lui aan het strand en zwembad liggen. De bus had flink wat vertraging want het regenseizoen is aangebroken en binnen 5 minuten kan de gehele weg onder water komen te staan. Er was dan ook een ongeluk gebeurd met een truck en een trein waardoor de halve trein ondersteboven naast het spoor lag... Morgen met de bus naar Airlie Beach voor een driedaagse zeiltrip langs de beroemde Whitsundays. Ik wilde trouwens dat ik Harry Potter was en met mijn toverstok mijn koffer kon omtoveren in een kledingkast, liefst een inloop exemplaar. Oh en gewassen en gedroogd aub!
Dit berichtje komt aan een eind want is geschreven vanuit een internet cafeetje: 'ik hoop dat je niets speciaals nodig hebt, want dat hebben we niet'.
Liefs
Ruim 2,5 maand een zwerversbestaan en leven uit een koffer.
14 november, mijn kamertje is leeggehaald, mijn koffer gepakt, Melbourne here I come! Nog een voorlopig laatste avondje uit in mijn geliefde bruisend Sydney, twee uurtjes slaap, een tax ritje en ik sta op het vliegveld. Ik zie je met kerstmis!
Pinguins, kwallen en krokodillen.
Een niet zo fris en fruitige Irene komt aan in een niet zo fris en fruitig hostel in hartje Melbourne en wordt gelukkig opgewacht door Sara. Vandaag gaan we op pinguinjacht! De tourguide leeft een klein beetje in haar eigen wereldje, maar de pinguins zijn het waard om een dag met haar op te moeten trekken. 's Avonds komen er honderden uit de zee gewaggeld en gaan ze naar hun holletjes. En nee, geen sneeuw of ijs, maar gewoon saai gras en zand. Volgens Sara huren ze konijnen in om die holletjes te graven tegen een vergoeding van een paar wortels. De tour guide ontkent dit echter. Een paar leuke, best koude dagen in Melbourne en een dagtripje langs de Great Ocean Road en ik vlieg alweer naar Cairns. Hier regent het pijpenstelen maar is het tegelijkertijd bloedheet. Ik wandel wat rond en had al gehoord dat er niet echt een strand was. Inderdaad er is ergens langs de kust een vies lapje zand te ontdekken, maar zwemmen wordt hier sowieso niet aangeraden vanwege de krokodillen en kwallen. Ok, ik ben overtuigd en blijf op veilige afstand. Gelukkig is er een heuse 'Lagoon', een zwembad. Maar meer dan welkom voor wat verkoeling. Rond vijf uur smiddags valt de stroom uit en langzaam ook de noodverlichting, dus het hele hostel zit in het donker tot na middernacht. Uiteraard heeft de Nederlandse plaag ook Cairns bereikt dus al snel vormt zich weer een Nederlandse kliek.
Haaaaai
De volgende dag arriveren wat andere exchange studenten en voor de dag erop staat een duiktrip geboekt dus we maken het niet te laat en houden het alcoholpercentage zeer verantwoord laag. Een beetje brak maar met super veel zin sta ik de volgende dag om zeven uur 's ochtends in de haven. Eenmaal op het Great Barrier Reef krijgen we een korte uitleg over duiken, de risico's en de gevaren van de zee. Een korte quizz of we alle nodige gebaren kennen en wat te doen als je oren dicht zitten, je bril volloopt, etc. en daar gaan we! Hand in hand met de duikinstructrice dalen we langzaam af naar acht meter diepte. Dit is vet!! Visjes en reef in alle kleuren, vormen en maten. Eenmaal boven mogen we gaan snorkelen en ik schrik me te pletter als ik denk een haai te spotten. Maar nee, schijn bedriegt, het is een look a like. Dan denk ik dolfijnen te zien, de schipper: nee schat, dat zijn nou haaien! Ohhh... De duikinstructrice: ja jongens, klaar voor de tweede duik! Uhh, dat waren toch haaien die we net zagen? Ja, maar die doen je niets hoor! Met de tune van Jaws in mijn hoofd spring ik het water in, maar blijkbaar zijn het de kwallen waar we echt bang voor moeten zijn. De ouderen moeten een zogenaamd stingersuit aan om hen te beschermen tegen kwallenbeten, de jongeren niet, want die gaan er niet dood aan, slechts 3 tot 5 weken in het ziekenhuis en je huppelt weer vrolijk rond. Australie, een gevaarlijk land! We hebben een geweldige dag op het water en veel mooie dingen gezien en vallen savonds al vroeg maar voldaan in slaap.
Af mijn bloed!
De volgende dag alweer voor zeven uur op voor een trip naar het regenwoud inclusief bloedzuigers (een fijn dik slijmerig exemplaar worstelt zich in mijn nek), dodelijke kwallen en roggen, krokodillen, levensgevaarlijke soort van struisvogels (Casuwaris) maar vooral veel mooie bomen, planten, vogels en watervallen. Het is alweer snikheet en vanwege de hoge luchtvochtigheid zweet iedereen zich kapot, maar weer een geslaagd avontuur! Een paar trips en een lange busreis later kom ik aan in Townsville en pak de ferry naar Magnetic Island voor een paar daagjes heerlijk lui aan het strand en zwembad liggen. De bus had flink wat vertraging want het regenseizoen is aangebroken en binnen 5 minuten kan de gehele weg onder water komen te staan. Er was dan ook een ongeluk gebeurd met een truck en een trein waardoor de halve trein ondersteboven naast het spoor lag... Morgen met de bus naar Airlie Beach voor een driedaagse zeiltrip langs de beroemde Whitsundays. Ik wilde trouwens dat ik Harry Potter was en met mijn toverstok mijn koffer kon omtoveren in een kledingkast, liefst een inloop exemplaar. Oh en gewassen en gedroogd aub!
Dit berichtje komt aan een eind want is geschreven vanuit een internet cafeetje: 'ik hoop dat je niets speciaals nodig hebt, want dat hebben we niet'.
Liefs
-
30 November 2008 - 15:43
Marloes:
klinkt weer ontzettend cool allemaal! enjoy x -
02 December 2008 - 14:05
Je Nichie Merel <3:
heey ireentje!
kijk je wel een beetje uit in het verre australie?? met al die bloedzuigers kwallen en krokodillen? zeker nu ik niet bij je ben om op je te passen... XD -
02 December 2008 - 16:08
Edith:
Ik dacht heel even mijn eigen dagboek te lezen maar helaas dit bestaat alleen in mijn dromen. Irene, veel plezier en genieten!! -
05 December 2008 - 12:49
Abby:
Wauauauww :)
En nog bedankt voor je lieve sms, ben ff kwijt of ik je wat terug gestuurd had.. dus bij deze iig, bedankt!! -
06 December 2008 - 16:14
Maurice:
hey irene!
wat een verrassing,ik probeerde je waarbenjij.nu pagina te vinden via google en opeens stond je daar bij de Sydney Harbour Bridge.
Echt vet leuk dat het allemaal zo goed met je gaat. Wel speedtripjes hoor: weekje New- Zeeland , paar daagjes melbourne en Ocean Road, een korte stop in Cairns en hup weer naar magnetic island. Voor mij een feest van herkenning maar nog leuker is dat jij het ook allemaal zo weet te waarderen. Nog koala's gezien langs de ocean road of magnetic island?
Wij zijn toen misschien wel een week bezig geweest om die 'levensgevaarlijke soort van struisvogels (Casuwaris'of: Southern Cassowary te zien te krijgen :-).
Ik blijf je vanaf nu natuurlijk volgen, héél veel plezier nog! (en maak je wat foto's van de vogeltjes en zoogdieren?)
Maurice -
31 December 2008 - 13:56
Edith:
Veel geluk en gezondheid in 2009! Maak er weer wat moois van.Groetjes Edith -
03 Januari 2009 - 11:20
Roosmaria:
Waar ben jij nu?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
