Ondersteboven

Alweer bijna drie maanden in mijn mooi Sydney en mijn status is wederom werkloos. Binnen twee dagen had ik een baantje en een kamertje gevonden. Na twee maanden heb ik beiden weer opgezegd en werk ik weer naar hartenlust aan mijn werkloosheidskleurtje!

Eerst even terug naar het begin: November, koud en nat en terug op Hollandse bodem. Ik doe mij tegoed aan een overdosis oliebollen, bitterballen, appeltaart, stroopwafels, hutspot, boerenkool, spinazie, pannenkoeken en drop. Ik herenig mijzelf met mijn fiets en het Amsterdamse nachtleven en stop voor een anti-kater patatje bij de beste patatboer van Amsterdam met veel pindasaus en uitjes.

December: nog steeds nat en koud en onderweg naar Schiphol om een verdwaalde toerist op te halen. Tot grote schrik van moeders ben ik niet alleen verliefd op het land, maar nu toch ook op een van zijn inwoners. Deze Zuid-Afrikaanse Aussie, ofwel mijn Afrikaan, komt Kerst en Oud en Nieuw vieren in Nederland. Een aantal dagen na zijn aankomst kan moeders het niet meer ontkennen en geeft toe: “We hoopten natuurlijk allemaal dat je niet leuk zou zijn, maar ja dat ben je wel...”

Na vorig jaar de feestdagen gevierd te hebben in de warme en klamme Filipijnen, was ik wel weer toe aan Kerst in ons kikkerlandje. En wat een heerlijk oud-Hollandse weertje was het op oudjaarsavond! Zeiknat geregend en met blauwe lippen en klapperende tanden het nieuwe jaar ingegaan. Maar wel met mijn nieuwe lief aan mijn arm. Die bibberend zegt dat hij het in zijn hele leven nog nooit zo koud heeft gehad. Totdat hij de volgende dag de Nieuwjaarsduik moet doen...

Hij overleeft de kou en mijn familie en vliegt weer terug naar Perth en ik vlieg terug naar mijn mooi Sydney. Bijna 5000 km bij elkaar vandaan (ongeveer van Uitgeest naar Baghdad), maar ja een beetje afstand doet niemand kwaad, voor je het weet ben je getrouwd!

Mijn kamertje ligt 35 seconden lopen vanaf het strand, maar dat is dan ook wel zo’n beetje het enige positieve wat er over te zeggen is. Mijn huisgenootjes spelen muziek en surfen en zijn verder de hele dag stoned en dronken. Hun perspectief van een schoon huis en die van mij liggen dan ook ver uit elkaar. De druppel die het bad doet overlopen is wanneer ik op een ochtend lekker wil douchen en er een vreemde lucht uit de badkamer komt. Na een korte inspectie besef ik waar deze stank vandaan komt... de kat heeft in bad gepoept! De volgende dag heb ik mijn spullen gepakt en klopte aan bij opvangcentrum Puck.

Mijn baantje in het koffietentje was aan het begin prima, afgezien van het feit dat ik bijna mijn duim eraf hakte toen ik fruit voor een smoothie aan het snijden was. Dat is een mooie rode smoothie geworden! Maar na een poosje had ik het wel een beetje gehad met het rondrennen van tafel naar tafel en het opnemen van bestellingen zoals: een decaf, soy milk cappucino, twee zoetjes, geen chocola, maar kaneel, in een meeneem beker en extra heet en een avocado sandwich, maar dan zonder avocado en met cream cheese en geen kruiden plus tomaat. Ja... echt waar, geen woord van gelogen! Als er een klant gewoon een koffie en een broodje bestelde dan rende ik snel verder voordat hij zich zou bedenken. Toen de manager ook een stuk minder gezellig bleek dan aan het begin, vond ik het tijd om te vertrekken.

Na twee maanden full time werken is het de hoogste tijd voor vakantie! Ik boek een vlucht naar Perth en mijn Afrikaan plant een road trip. Een paar dagen later schuif ik bij zijn ouders aan tafel. Nadat hij mijn gehele familie inclusief aanhangsels en babies heeft ontmoet, moet ik er toch ook zelf aan geloven en zijn papa en mama ontmoeten. Zijn vader behandelt zo’n beetje alle onderwerpen van de verboden lijst bij eerste ontmoetingen (of tweede... of derde..). “Zo dus wanneer kom je hier in Perth wonen? Weet je waar mijn zoon verwekt is? We dachten dat hij je verzonnen had. We begonnen te denken dat hij misschien homo zou zijn. Mijn zoon is alcoholist (vader tikt zijn derde alcoholische versnapering weg, zoon drinkt een cola’tje). Ga je naar de kerk? De Afrikanen gaan ooit wel wraak nemen hoor op de Britten! Wat vind je van de Duitsers? Ben je niet bang dat een terrorist een bom in jullie dijken zal stoppen?” Ik lach me overal liefjes uit en stel me voor hoe het zou zijn als onze vaders elkaar zouden ontmoeten...

Nu weer terug in Sydney en ondertussen een knus huisje gevonden met een lief Pools meisje en een chaotisch Engels meisje. Schoon, geen sigaretten, drugs of katten(poep)! Een minuutje verder van het strand dat dan weer wel...